Life of a foodblogger #6: Anna

Maandag kwam er geen blogpost online, maar dat was met een goede reden. Ik ben namelijk vorige week donderdag bevallen van een wolkje van een dochter, Anna! Ze was dan wel 12 daagjes te vroeg, maar ik had toch een voorgevoel dat ze het niet tot 22 mei (haar uitgerekende datum) zou uithouden.

Onbeschrijfelijk genieten

Ik kan niet omschrijven hoe het voelde om mama te worden, wat een rollercoaster van emoties. Ik geniet van elke moment met haar, & met Mr. Kokerellen. Ik hou van haar kleine teentjes, handjes, en kan uren naar haar staren terwijl ze slaapt of gekke bekken trekt. Ondanks dat ik een rossekopje had verwacht (wie niet? ;D), streel ik voortdurend haar kopje donkere haartjes en luister ik naar haar kirgeluidjes. Het is zo interessant en fascinerend om te zien wat kleine baby’s allemaal al kunnen! Ze slaapt (voorlopig) echt heel goed en is, zoals alle baby’s uiteraard, dol op knuffelen. Dat is dan ook de belangrijkste bezigheid van de dag. Uiteraard kon ik het dan ook niet laten om aan mijn lief vriendinnetje Irmy te vragen of ze een paar foto’s wilde nemen van onze kleine meid, nu ze net een weekje oud is. Want zoals ze zeggen gaat de tijd enorm snel en kan je je achteraf niet alles meer goed herinneren.

Maar niet alles is rozengeur en maneschijn

Tegelijkertijd is het een periode van veel “eerste keren”. Dat maakt me ontzettend onzeker. Nog nooit eerder heb ik zo’n verantwoordelijkheid gevoeld. Soms drukt het echt op mijn hart, zoals je dat wel eens voelt in een stressvolle situatie. Wat als ze ineens niet meer goed slaapt, of niet meer bijkomt? Of wat als ze ineens weent en ik kom er niet achter waarom? Ook borstvoeding (wat ik dolgraag wilde proberen) ging absoluut niet van een leien dakje met heel wat tranen (vooral van mij dan) tot gevolg.

Ondanks dat ons wolkje van een baby ons leven meteen zo heeft verrijkt, wil ik zéker alleen maar niet “de goed nieuws”-show brengen. Ik kan me voorstellen dat er heel veel mama’s zich hierin herkennen & hier op mijn blog heb ik altijd de ruimte genomen om positieve en negatieve dingen onder de aandacht te brengen. Ik hoop dat moeilijke momentjes bespreekbaar blijven onder mama’s en met anderen. Ik heb er al zo veel aan gehad om mijn hart eens te luchten en te horen van andere mama’s dat ook daar niet alles van een leien dakje gaat. Dan valt er ineens weer een last van mijn schouders en kan ik er met volle moed weer tegenaan! Zijn er hier nog veel jonge mama’s? Die mogen hun verhaal altijd met mij delen in de comments of in een mailtje.. :)

En met Kokerellen..

Nu de eerste week voorbij is, beginnen mijn handen heel stilletjes aan weer te kriebelen om aan de slag te gaan in de keuken. De eerste week lukte het me best om af en toe gezond te koken (met veel dank aan Mr. Kokerellen), maar echt nieuwe recepten uittesten is wel wat uitdagender. Ik probeer vanaf maandag terug mijn maandag – donderdag routine aan te houden, maar ik durf voor de komende periode nog geen beloftes te maken. Heb je ondertussen inspiratie nodig? Ik deel regelmatig wat ik eet op Instagram (voornamelijk in mijn stories, dan moeten de foto’s niet zo geweldig zijn). Dus volg me daar voor de nodige food inspiration & baby spam natuurlijk ook! :)

Veel liefs en tot gauw! X Ellen